Αυτοπροσδιορισμοί Πολεμιστών

 

μικρών και μεγάλων λιονταριών

σε γέφυρες συνδετικών κρίκων αιλουροειδών

Κοίταξε αυτό το άπειρο.......

Κοίταξα αυτό, το Άπειρο, που με περίμενε μπροστά μου, αδυσώπητα,
έτσι, όπως με είχε κοιτάξει και …αυτό!
Κοίταξα την επόμενη γέφυρα που έπρεπε να διασχίσω και ένιωσα δέος.
Από πού να κρατηθώ;
Πώς να συνεχίσω;
Μόνο από μια έννοια,θα μπορούσα, την έννοια του πολεμιστή!

Ο ” πολεμιστής”, είναι κάτι παραπάνω, από απλή έννοια.
Είναι ένας τρόπος ζωής και αυτός ο τρόπος ζωής, είναι ο μόνος, που συμπεριλαμβάνει,ότι μπορεί να προβλεφτεί.
Χωρίς την έννοια του πολεμιστή, είναι αδύνατο να διαβεί κάποιος,
τα εμπόδια, που ορθώνονται στο μονοπάτι της Γνώσης.
Γι’αυτό είναι απαραίτητο στοιχείο η ίδια η ψυχική διάθεση του πολεμιστή και
όλα αυτά εμπεριέχονται,στην ίδια την ψυχική δομή του.
Ο πολεμιστής αντλεί από τις ίδιες τις σιωπηλές του πεποιθήσεις, όλη την ώθηση, που χρειάζεται για να δώσει την μάχη με σιγουριά.
Χωρίς μεμψιμοιρίες και χωρίς την ανάγκη να υμνηθεί.
Από την στιγμή που γίνεται αποδεκτή αυτή η λογική,ότι ο θάνατος είναι μόνιμος σύντροφος μας,μια γέφυρα σχηματίζεται.
Μια γέφυρα, που γεφυρώνει το χάσμα ανάμεσα στον κόσμο της καθημερινότητας και σε κάτι, το οποίο βρίσκεται μπροστά μας χαμένο μέσα στην ομίχλη, που δεν φαίνεται πραγματικά.
Κάτι τόσο τρομερά ακαθόριστο, που να μπορεί να χρησιμεύσει ως σημείο αναφοράς, και παρόλο αυτά υπάρχει αναντίρρητα παρόν.
Η μόνη επίγεια ύπαρξη, ικανή να διασχίσει, αυτή την γέφυρα, είναι ο πολεμιστής.
Σιωπηλός μέσα στην πάλη του, ακάθεκτος, επειδή δεν έχει τίποτα να χάσει και ,
αποτελεσματικός, επειδή, έχει να κερδίσει τα πάντα! Κ . Καστανέντα

Ήταν  φεβρουάριος του 2008  στις 3, με την πρώτη ανάρτηση:

 Ο καιρός του  Τόξου, 

 όταν καθελκύστηκε το πλοίο των ΕΛΖΙΝ στην μπλογκόσφαιρα με το πρώτο ιστολόγιο : 

Οι Πολεμιστές της  Λάϊον, μετά από αρκετή σκέψη μελέτη έρευνα και προβληματισμό.

Είχα διοριστεί  το 2000, σε δυσπρόσιτο περιοχή  ως  καθηγήτρια ΠΕΟ4 στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση  και η νοοτροπία του βολεμένου δημοσίου υπαλλήλου καθηγητή   δεν ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία μου με την θλιβερή παρανοϊκή κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της  δημόσιας  δια βίου α-παιδείας. Οι μεγάλοι πολεμιστές,  δάσκαλοι και άνθρωποι του πνεύματος δεν υπήρξαν ποτέ υπηρέτες και δούλοι ενός άθλιου ληστρικού συστήματος.

Είχα αρχίσει να  ασχολούμαι όμως και να μελετώ την Ελληνική Μυθολογία και τα Ομηρικά Έπη μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον μου   αρκετό καιρό πριν, παρ΄όλο που στο σχολείο τα απέφευγα,  γιατί ο τρόπος διδασκαλίας τους ήταν ανύπαρκτος έως  απολιθωμένος  και  άχαρος. Ο λόγος ήταν πολύ ουσιαστικός για μένα και βασικός. Με βοηθούσαν  να κατανοήσω τον εαυτό μου και τον κόσμο  γύρω μου  σε διαλεκτική αλληλεπίδραση  μου , τον εξηγούσαν ,τον ερμήνευαν  άμεσα γρήγορα εύκολα και απλά.Με βοηθούσαν να κατανοήσω σε βάθος και πλάτος τα μαθήματα που είχα διδαχθεί στα χρόνια τα μαθητικά και τα πανεπιστημιακά.

Οπωσδήποτε λαμβάνοντας  υπ΄όψιν μου την υποκειμενικότητα μιας ερμηνείας  και το γεγονός πως ο άνθρωπος είναι υποκείμενο και όχι αντικείμενο , κανείς άνθρωπος δεν  μπορεί να ισχυριστεί το αλάθητο της ερμηνείας του  και την κατοχή της απόλυτης αληθείας. Απλά μπορεί να προσπαθήσει να είναι συνεπής με τις αξιωματικές προτάσεις που έχει θέσει  αφ ΄αρχής. Αυτό το έχω τηρήσει  κατά γράμμα ως   φυσικομαθηματικός επιστημονικών μεθόδων.

Με απασχόλησε η ιδέα του μεταπτυχιακού και του διδακτορικού, αλλά την απέρριψα γρήγορα.   Ήταν πολύ εύκολο , κοινότυπο πια και συνηθισμένο.  Έχουμε γεμίσει από  απελπισμένους ανέργους μεταπτυχιακών και διδακτορικών που στην ουσία μειώνουν το κύρος των πτυχίων που έχουν αποκτηθεί με τόσο κόπο και δεν χρησιμεύουν πλέον πουθενά.

Η  δεύτερη σκέψη  ήταν  η συγγραφή ενός βιβλίου. Αλλά και αυτό δεν με ικανοποιούσε γιατί έχει γίνει πολύ ανούσιο  πλέον και εμπορικό. Προωθούνται ευτελή θέματα  και οι πραγματικοί  συγγραφείς  πνευματικοί άνθρωποι είναι δέσμιοι των  μεγάλων εκδοτικών οίκων  που τους  εκμεταλλεύονται αγρίως αφήνοντας τους στην  ένδεια και την εξαθλίωση.

Η πρακτικότητα της γνώσης, « γράψε κάτι που να  αξίζει να διαβαστεί ή κάνε κάτι που να αξίζει να γραφεί»  με οδήγησε  στο διαδίκτυο και στο διαδικτυακό  ταξίδι  των Ομηρικών Επών και του " Κον Τίκι Οδυσσέα".

Θαυμάζοντας το πνεύμα των μεγάλων θαλασσοπόρων  στρατηγών πολεμιστών, των   Σκέψεων ΝΗΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ αναρωτήθηκα τι θα έκανε  σήμερα αν ζούσε κοντά μας, ο  Όμηρος, ο Οδυσσέας, ο Αλέξανδρος, ο Θεμιστοκλής ο Μιλτιάδης ο  Κολοκοτρώνης. και πολλοί  άλλοι σπουδαίοι μαχητές. Γιατί ο  Όμηρος τον γιο του Οδυσσέα τον ονομάζει ΤΗΛΕΜΑΧΟ  και  αν το  έργο του αυτό, τα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ έχουν κάποια διαχρονική  δύναμη, αξία και μεγάλη σημασία.

Επειδή τα " θρησκευτικά"  δεν είναι το μάθημα που συμπαθώ η προσέγγιση μου αυτή δεν ήταν, ούτε μπορεί να γίνει θρησκευτική . Τα ιερατικά σχήματα και οι  αντίνοες θρησκείες καίνε τα δένδρα του νου, με όλους τους νευρίτες αποφυάδες  και  τα αποφεύγω παντελώς. Είμαι όσο πρέπει και εκεί που χρειάζεται ευσεβής. Τουλάχιστον όσο υπήρξε και ο Όμηρος Ποιητής.

Συμβουλεύομαι τους ιστορικούς τους αρχαιολόγους  τους φιλολόγους για τα θέματα της ερμηνείας  και λαμβάνω υπ΄όψιν μου κάποια στοιχεία, χωρίς να εμπλέκομαι περισσότερο, παρ όλο που διίστανται και τριίστανται οι γνώμες και οι απόψεις τους και δεν συμφωνούν μεταξύ τους.

Με   όλα τα κόμματα  έχω  απόλυτη ρήξη  κάθετη και οριζόντια, αλλά η πολιτική ως φιλοσοφία  για μια βάση  θεμέλιο σε μια πολιτεία ουμανιστική με ενδιαφέρει πολύ .

Γράφω με την ψυχή μου, βλέπω με την καρδιά μου, δεν μπορώ να γράψω αλλιώς. Δεν θέλω να γράψω αλλιώς. Αρνούμαι τον   συμβατικό λόγο  μιας  νεκρής ύπαρξης , άδειο κέλυφος  άδειας ψυχής. Απεχθάνομαι τον ξύλινο  σοβαροφανή κομματικό λόγο, τον στείρο σπουδαιοφανή ακαδημαικό, τον  εμετικά υποκριτή    τον  θρησκευτικό.

Δεν συμφωνώ με το   copyright. To θεωρώ φτώχεια πνεύματος και τσιγκουνιά ψυχής. Ούτως ή  άλλως τα μεγάλα πνεύματα δεν το χρειάστηκαν ποτέ.

Ποιο είναι το copyright   του Ομήρου;

Γι αυτό και ευθύς εξ αρχής υιοθέτησα το CC  για πνευματικά δικαιώματα. Είναι πιο γενναιόδωρο.  Η γνώση είναι για να μοιράζεται   μεταξύ των ανθρώπων  και η πηγή αναφοράς πρέπει να υπάρχει ως ένδειξη φιλίας  σωστής συνεργασίας σύνδεσης,  ηθικής , αλληλεγγύης  και ανθρωπιάς.

Ο σουρεαλισμός είναι δεκτός όταν ορίζεται σαφώς. Δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για να καλύψει πράξεις ειδεχθείς με  μισόλογα και διφορούμενα  και   το ήθος πρέπει να βρίσκεται πίσω  από κάθε ίχνος ηλεκτρονικό ή μη, επώνυμο ή ανώνυμο. Ο καθένας να αναλαμβάνει την ευθύνη του για αυτό και  για ό,τι είναι νόμιμο και ηθικό.

Σαφώς και δεν υπάρχει παρθενογέννηση  . Στον Κόσμο των Ιδεών όλοι επηρεαζόμαστε από κάπου, γονιμοποιούμαστε  και γεννούμε τα πνευματικά παιδιά. ‘Ετσι τα πρόσωπα που με έχουν επηρεάσει  με τον τρόπο τους είναι προφανή σε όλα μου τα γραπτά. Ο  Όμηρος, ο Αλέξανδρος, ο Κάρλος  Καστανέντα, ο κομαντάντε  Μάρκος  , ο  φιλόσοφος καθηγητής Λιαντίνης.

Δεν διακατέχομαι από σύνδρομα επαρχιωτικού σωβινισμού και δεν θέλω τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ  τυλιγμένο  με μια  πνιγηρή κορδέλα τοπικισμού, θηλειά στο λαιμό του. Το μήνυμα  είναι οικουμενικό και απευθύνεται με τον τρόπο το κοσμοπολίτικα ομηρικό.

Δεν  συμπλέω όμως με κανένα  ισοπεδωτικό  διεθνισμό γιατί τον θεωρώ   μεγάλο δυνάστη αρχιεργάτη  στην φάρμα  των πολυεθνικών τραπεζικών οργανισμών,  όπου θα δουλεύουμε  όλοι μας μέχρι να πεθάνουμε  σε ένα κλουβί, 1επί 1 ,θα φυτοζωούμε απλώς, θα παρακαλούμε  θα ζητιανεύουμε  ψίχουλα  συμπάνοιας και αγάπης από το τραπέζι τους, θα  ξεριζωνόμαστε θα μεταναστεύουμε για ένα κομμάτι ψωμί.  Θέλουν να είμαστε, να υπάρχουν  μετανάστες παντού γιατί είναι  στο έλεος τους, και αυτό δεν είναι για μένα ΖΩΗ ελλόγων οντων αλλά μόνο  φυτών.

ΕΛΖΙΝ είναι τα αρχικά των Ελληνικών Λέξεων:
Ελ. ευθερία, Ζωή- Ζευς, Ιθάκη, και Νέος-Νησί
Είναι του Λόγου, ο Κεφαλαιώδης του Οπλισμός.
Όπως ήταν από την αρχή και για πάντα αφιερωμένο εξαιρετικά στο Ελεύθερο Πνεύμα του Ανθρώπου στην καρδιά και στον αγώνα του για την όρθια ανθρωπιά.

 Ήταν το δώρο μου στο γιο μου που θα ενηλικιωνόταν  και ο χάρτης ζωής  που θέλω να έχει και να συμβουλεύεται για να βλέπει  μέσα στο  σκοτάδι, την ομίχλη  και  ευδιάκριτα να πορεύεται. 

Ήταν και η Ιθάκη που ονειρεύτηκα  και ο Ποιητής  Πολεμιστής Φιλόσοφος που αγάπησα για το Όνειρο του αυτό.

Ήταν και  είναι ένας  ανυποχώρητος  δρόμος για μένα καρδιάς που με κάνει ευτυχισμένη.

ΕΜΕΙΣ οι ονειροπόλοι.....του 21ου  αιώνα στην χαραυγή του

σε χαραμάδες φωτός και σκιάς 

από την ρωγμή του Χρόνου και του Ομηρικού Χώρου

Σας ασπάζομαι  Αστραία

εξεγερμένη   αθεράπευτα ρομαντική οιωνοπόλος

Μάιος 2014, 28

Εξεγερμένοι Ποιητές

Στο επανιδείν Μάρκος....

Εξεγερμένοι  ρομαντικοί  ποιητές  και  φιλόσοφοι  πολεμιστές

Τον Μάρκος  τον  γνώρισα γύρω στα 1997 μέσα από  ένα μικρό βιβλιαράκι τσέπης  που μου χάρισε ένας  φιλοσοφημένος  φίλος μου .  “Οδηγίες για να αλλάξεις τον κόσμο”. Το κίνημα των ζαπατίστας είχε αρχίσει να γίνεται γνωστό μέσα από τον   συνταρακτικό λόγο τους. Με εντυπωσίασε η τρυφερότητα, ο δυναμισμός  η πρωτοτυπία,  ο αντικομφορμισμός, η υπερηφάνεια αυτών των ανθρώπων, η αξιοπρέπεια, η ευφυία   αλλά  πάνω απ όλα   με συγκλόνισε η θέληση τους, η απόφαση που ορθώνονταν  πελώρια ακατάβλητη στην ανατροπή της σκέψης  και της ιστορίας στο ασύλληπτο.

Υπήρξε ένα γερό ταρακούνημα στο σκουριασμένο σημείο της αντίληψης μου και αναγκάστηκα να το διευρύνω αναθεωρώντας  και συνδέοντας πολλά πράγματα από τα παλιά. Κυρίως ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με την νευτώνεια περιγραφή που είχα διδαχθεί και που ήθελε τον κόσμο φυλακισμένο στην αδράνεια της άβουλης ποδηγετούμενης μάζας του. Κρατούσα πάντα τις επιφυλάξεις μου για την ποίηση  παρ΄όλες τις  καλές συστατικές επιστολές  του Χέγκελ  και τις ένθερμες διαβεβαιώσεις  για το πνεύμα της. 

 Οι λόγοι ήταν αρκετοί. Συμμεριζόμουν   αφ ΄ενός μεν,  τον  φόβο του Δ. Λιαντίνη  για  “το ποιηταριό”  που θα κατακλύσει  κάθε Βασίλη,  στο “Ξύπνα Βασίλη”,  Ελληνική ταινία  για τους ποιητές πολύ κατατοπιστική, αφ΄  ετέρου, μετά  τις επιχορηγήσεις  ιδρυμάτων  και τις καταγγελίες της Λιλής Ζωγράφου  αναρωτήθηκα για το ήθος της λογοτεχνίας της  ποιητικής . Οπωσδήποτε η ποίηση του Μάρκος με κέρδισε γιατί δεν θα γινόταν ποτέ  η  αυτάρεσκη  αυτιστική ναρκισσιστική ποίηση των σαλονιών  αργόσχολων κυρίων και   κυριών στην οποία αντιστέκεται σθεναρώς  ο ποιητής  Μ. Κατσαρός …ευτυχώς.

Από τότε μελετώντας το κίνημα τους,  κουβαλάω αυτό το μικρό βιβλιαράκι σχεδόν πάντα μαζί μου  σαν ένα διφραγκάκι στην τσέπη μου να χωράει μαζί με ένα κοχύλι από το Αιγαίο και ένα κούτσουρο από την  Θεσσαλία για συντροφιά τα βράδια τα  μοναχικά.

Χθες, ύστερα από έντονες πιέσεις που δέχθηκα από τον  Μάϊκλ που έχει γίνει 8 χρονών  πλέον  και θέλει να τον συναντήσει  και, στο πλαίσιο της αλληλεπίδρασης του έστειλα ένα γράμμα, μία επιστολή  αποφεύγοντας να χρησιμοποιήσω σήματα καπνού σε   τηλεπικοινωνία   ομηρική.

Αξιοπρεπείς Αλληλογραφίες

Ανοιχτή επιστολή

 προς τον αξιοπρεπή  ηγέτη των  ζαπατίστας  καθηγητή φιλοσοφίας   Μάρκος

Αγαπητέ μου Μάρκος,

ξαναδιαβάζω  τον υπέροχο λόγο σου για την αξιοπρέπεια

και  αναρωτιέμαι που να ψάξω να την βρω.

Ανοίγω ένα Ομηρικό λεξικό και την ΛΕΞΗ   άξιος συναντώ

 Ο ΙΛιάδος 719

 Άξιον ήμαρ έδωκε.

Στην συνέχεια  προχωρώ  σε μια παράγκα επαιτείας  που την δόση της συνέχεια  ξανά εκλιπαρεί και αναζητεί και,  απουσιάζει θαρρώ.

Με τον λαό ο  λαός,

ο λαός στα πεζοδρόμια
κουλούρια ζητάει και λαχεία
κοπάδια, κοπάδια, κοπάδια στα υπουργεία
αιτήσεις για τη ΓερμανίαΚυράδες,φιλάνθρωποι παπάδες
εργολαβίες,ψαλμωδίες και καντάδες
Η Ευανθούλα κλαίει πριν να κοιμηθεί
την παρθενιά της βγάζει στο σφυρίΣτα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει
στα καφενεία  του ΦΒ μπιλιάρδο,καλαμπούρι και χαρτί
Στέκει στο περίπτερο διαβάζει
φυλλάδες με μιάμιση ευρώ

σε μια συγκέντρωση ανθρώπων ευφυών που καθυστερεί

σύγχρονη αοιδού  ποιητική διασκευή.

Σε ερωτώ ξανά με τα λόγια σου:

1. Στην Ελλάδα η νεότητα είναι ένα ελάττωμα που πρέπει να ξεριζωθεί;

Ο ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ πρέπει να εξοντωθεί;

2. Ό, τι λείπει, λείπει σοφά είχες πει.Τι μας λείπεις άραγε  τούτη την στιγμή;

Το θάρρος, η αξιοπρέπεια η υπερηφάνεια,  η γνώση, η προκατάληψη ή  οι μεγάλες προσδοκίες ;

3. Είμαστε άνθρωποι μικροί;Είμαστε η  Ελλάδα  των 10.000.000 μικρών Μήτσων;

Πολλαπλασιαστήκαμε τόσο γρήγορα τόσο πολύ, ένα παράδειγμα προς αποφυγή;

4. Αν θα συναντηθούν ο γέρο Αντώνιο και ο  ραψωδός Όμηρος  τι θα έχουν να μας πουν;

5. Μήπως γνωρίζεις που βρίσκεται η ΛΕΞΗ ελευθερία στα Ομηρικά Έπη,

καθώς εδώ ακόμη  διανοούμενοι και μη απεγνωσμένα  ,την αναζητούν;

Προσπαθώντας να την κατανοήσουν στην απολογία  τους,  όλο την ξεχνούν.

6.  Ο Λουί  Μάϊκλ  Λεόν, το μικρό λιονταράκι της παρέας  θέλει να σε γνωρίσει ενθουσιασμένο. Θα δεχθείς να το συναντήσεις;

Δεν θα ανέβω στην ταράτσα της πολυκατοικίας μου , αυτή, που ένας σοφός παπαλάγκι  ορθά ονομάζει  «ορνιθώνα»  ένα  τετράγωνο κουτί να σου στείλω με σήματα καπνού αυτή την ομηρική επιστολή.

Ευελπιστώ, πως κάποιος  Ερμής μαντατοφόρος θα σου  την παραδώσει ιδιοχείρως με τις σύγχρονες τηλεμαχικές  επικοινωνίες της σύγχρονης  ορθολογιστικής κοινωνίας ενός  παράλογου τσιμεντένιου  κόσμου που ζούμε.

Να επισημάνω πως η   δήλωση σου,  να καταργήσουμε τον νόμο της βαρύτητας  με βρίσκει απολύτως σύμφωνη και ο Νεύτων  θαρρώ επαναεξετάζει  το ζήτημα σουρρεαλιστής  πλέον  θαυμαστής σου.

Εμείς εξακολουθούμε να είμαστε αθεράπευτα ονειροπόλοι μαζί  σου, 

 γιατί  η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ  και η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ δεν είναι μόδα που μπορεί να περάσει αλλά η ίδια η  δικαίωση της ανθρώπινης ύπαρξης  άμα της δημιουργίας της από το πρώτο πρωινό της ανθρωπότητος.

Περιμένω τις απαντήσεις  σου για την συνέχεια της αλληλογραφίας μας

Σε ασπάζομαι θερμά

subcomandante   Αστραία

Από τα βουνά της   Μακεδονίας και τις πεδιάδες της  Θεσσαλονίκης

21 Αιών ξημερώματα

Από τις αναμνήσεις μιας μπλόγγερ

Ροκ Διαδικτυακή Οδύσσεια

συνεχίζεται….

7. Η ανατροπή της ποίησης

Περί Ατλαντίδος

ε΄ Ομηρική Προσοχή 

Η  Ερμηνείας της Σοφίας

Ερμής προς Καλυψώ:

Να φοβάσαι  την οργή μήνιν του Διός

μη τον κάνεις και θυμώσει

ξέρεις που θα βρεθείς 

αν τον Οδυσσέα παράνομα  συνεχίζεις να  παρακρατείς

 ε Οδυσσείας 145
τὴν δ' αὖτε προσέειπε διάκτορος Ἀργεϊφόντης·
"οὕτω νῦν ἀπόπεμπε, Διὸς δ' ἐποπίζεο μῆνιν,
μή πώς τοι μετόπισθε κοτεσσάμενος χαλεπήνῃ."

 

Ατλαντική  Αυτοκρατορία

 

 Η παρέμβαση της Αθηνάς στην Αγορά Πνύκα των Θεών

α Οδυσσείας

τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·
"ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη, ὕπατε κρειόντων,
καὶ λίην κεῖνός γε ἐοικότι κεῖται ὀλέθρῳ,
ὡς ἀπόλοιτο καὶ ἄλλος ὅτις τοιαῦτά γε ῥέζοι.
ἀλλά μοι ἀμφ' Ὀδυσῆϊ δαΐφρονι δαίεται ἦτορ,
δυσμόρῳ, ὃς δὴ δηθὰ φίλων ἄπο πήματα πάσχει
νήσῳ ἐν ἀμφιρύτῃ, ὅθι τ' ὀμφαλός ἐστι θαλάσσης,        50
νῆσος δενδρήεσσα, θεὰ δ' ἐν δώματα ναίει,
Ἄτλαντος θυγάτηρ ὀλοόφρονος, ὅς τε θαλάσσης
πάσης βένθεα οἶδεν, ἔχει δέ τε κίονας αὐτὸς
μακράς, αἳ γαῖάν τε καὶ οὐρανὸν ἀμφὶς ἔχουσι.
τοῦ θυγάτηρ δύστηνον ὀδυρόμενον κατερύκει,
αἰεὶ δὲ μαλακοῖσι καὶ αἱμυλίοισι λόγοισι
θέλγει, ὅπως Ἰθάκης ἐπιλήσεται· αὐτὰρ Ὀδυσσεύς,
ἱέμενος καὶ καπνὸν ἀποθρῴσκοντα νοῆσαι
ἧς γαίης, θανέειν ἱμείρεται. οὐδέ νυ σοί περ
ἐντρέπεται φίλον ἦτορ, Ὀλύμπιε; οὔ νύ τ' Ὀδυσσεὺς        60
Ἀργείων παρὰ νηυσὶ χαρίζετο ἱερὰ ῥέζων
Τροίῃ ἐν εὐρείῃ; τί νύ οἱ τόσον ὠδύσαο, Ζεῦ;"

ΕυρωΑτλαντική Συμμαχία

κατηγορείται για  κατάχρηση εξουσίας διαφθοράς  κλοπής και απληστίας

ε Οδυσσείας

ἦ ῥα, καὶ Ἑρμείαν, υἱὸν φίλον, ἀντίον ηὔδα·
"Ἑρμεία· σὺ γὰρ αὖτε τά τ' ἄλλα περ ἄγγελός ἐσσι·
νύμφῃ ἐϋπλοκάμῳ εἰπεῖν νημερτέα βουλήν,        30
νόστον Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος, ὥς κε νέηται,
οὔτε θεῶν πομπῇ οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων·
ἀλλ' ὅ γ' ἐπὶ σχεδίης πολυδέσμου πήματα πάσχων
ἤματι εἰκοστῷ Σχερίην ἐρίβωλον ἵκοιτο,
Φαιήκων ἐς γαῖαν, οἳ ἀγχίθεοι γεγάασιν·
οἵ κέν μιν περὶ κῆρι θεὸν ὣς τιμήσουσι,
πέμψουσιν δ' ἐν νηῒ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν,
χαλκόν τε χρυσόν τε ἅλις ἐσθῆτά τε δόντες,
πόλλ', ὅσ' ἂν οὐδέ ποτε Τροίης ἐξήρατ' Ὀδυσσεύς,
εἴ περ ἀπήμων ἦλθε, λαχὼν ἀπὸ ληΐδος αἶσαν.        40
ὣς γάρ οἱ μοῖρ' ἐστὶ φίλους τ' ἰδέειν καὶ ἱκέσθαι
οἶκον ἐς ὑψόροφον καὶ ἑὴν ἐς πατρίδα γαῖαν."

ὣς ἔφατ', οὐδ' ἀπίθησε διάκτορος Ἀργεϊφόντης.
αὐτίκ' ἔπειθ' ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα,
ἀμβρόσια χρύσεια, τά μιν φέρον ἠμὲν ἐφ' ὑγρὴν
ἠδ' ἐπ' ἀπείρονα γαῖαν ἅμα πνοιῇσ' ἀνέμοιο.
εἵλετο δὲ ῥάβδον, τῇ τ' ἀνδρῶν ὄμματα θέλγει,
ὧν ἐθέλει, τοὺς δ' αὖτε καὶ ὑπνώοντας ἐγείρει·
τὴν μετὰ χερσὶν ἔχων πέτετο κρατὺς Ἀργεϊφόντης.
Πιερίην δ' ἐπιβὰς ἐξ αἰθέρος ἔμπεσε πόντῳ·        50
σεύατ' ἔπειτ' ἐπὶ κῦμα λάρῳ ὄρνιθι ἐοικώς,
ὅς τε κατὰ δεινοὺς κόλπους ἁλὸς ἀτρυγέτοιο
ἰχθῦς ἀγρώσσων πυκινὰ πτερὰ δεύεται ἅλμῃ·
τῷ ἴκελος πολέεσσιν ὀχήσατο κύμασιν Ἑρμῆς.

 

Στο πυθμένα της θάλασσας της  Τηθύος

Το μήνυμα του Ερμή στην Καλυψώ με εντολή του Διός:

καὶ τότε δή μιν ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπεν·

"εἰρωτᾷς μ' ἐλθόντα θεὰ θεόν· αὐτὰρ ἐγώ τοι
νημερτέως τὸν μῦθον ἐνισπήσω· κέλεαι γάρ.
Ζεὺς ἐμέ γ' ἠνώγει δεῦρ' ἐλθέμεν οὐκ ἐθέλοντα·
τίς δ' ἂν ἑκὼν τοσσόνδε διαδράμοι ἁλμυρὸν ὕδωρ        100
ἄσπετον; οὐδέ τις ἄγχι βροτῶν πόλις, οἵ τε θεοῖσιν
ἱερά τε ῥέζουσι καὶ ἐξαίτους ἑκατόμβας.
ἀλλὰ μάλ' οὔ πως ἔστι Διὸς νόον αἰγιόχοιο
οὔτε παρεξελθεῖν ἄλλον θεὸν οὔθ' ἁλιῶσαι.
φησί τοι ἄνδρα παρεῖναι ὀϊζυρώτατον ἄλλων,
τῶν ἀνδρῶν, οἳ ἄστυ πέρι Πριάμοιο μάχοντο
εἰνάετες, δεκάτῳ δὲ πόλιν πέρσαντες ἔβησαν
οἴκαδ'· ἀτὰρ ἐν νόστῳ Ἀθηναίην ἀλίτοντο,
ἥ σφιν ἐπῶρσ' ἄνεμόν τε κακὸν καὶ κύματα μακρά.
ἔνθ' ἄλλοι μὲν πάντες ἀπέφθιθεν ἐσθλοὶ ἑταῖροι,        110
τὸν δ' ἄρα δεῦρ' ἄνεμός τε φέρων καὶ κῦμα πέλασσε.
τὸν νῦν σ' ἠνώγειν ἀποπεμπέμεν ὅττι τάχιστα·
οὐ γάρ οἱ τῇδ' αἶσα φίλων ἀπονόσφιν ὀλέσθαι,
ἀλλ' ἔτι οἱ μοῖρ' ἐστὶ φίλους τ' ἰδέειν καὶ ἱκέσθαι
οἶκον ἐς ὑψόροφον καὶ ἑὴν ἐς πατρίδα γαῖαν."

 

Και .....ο Ηρακλής αφήνει  τον πονηρό Άτλαντα  να κρατά τον ουρανό

με τα Μήλα των Εσπερίδων στη θέση τους

και τον δρόμο παίρνει για τον ολυμπιακό γυρισμό 

La Dispute de Minerve et de Neptune pour donner un nom à la ville d'Athènes, Halle Noël (1711-1781), huile sur toile, Hauteur 1.56 m.; Longueur 1.97 m., Paris, musée du Louvre
(C) RMN - Christian Jean, Culture.fr/collections, France 

Η Αθηνά κερδίζει τους ποσειδώνιους  πολέμους  με την σοφία που στα χέρια της κρατά

Στις ευροατλαντικές  εκλογές  ....Ψηφίζουμε  κορυθαίολο ΑΘΗΝΑ σταθερά

Ευρώπη και Ατλαντίς